در تاریخ ۳/۱۲/۱۳۹۱ از آقای عباس کشتگر خواجه داد در ارتباط با شیوه باغداری سوال کردم ایشان از پدر خانم خود که یکی از پیشکسوتان باغداری منطقه بنجاربود گفت او ابراز کرد خان محمد نجفی از زمان و مکان بهترین استفاده را به نفع خویش برنامه ریزی می کرد هنگامی که باغ خود را هرس می کرد شاخه هایی که برای قلمه زدن مناسب بود جدا می کرد در طول ۸۰ سانتی متر و هر۱۰ قلمه را دسته بندی می کرد  و در وسط فاصله دو درخت به قول زابلی کروق یا همان چاله را حفر می کرد وروی قلمه مقداری جو و بعدا خاک میریخت سال بعد از هر ۱۰ قامه زیر خاک شده ۹ تای انها ریشه دار بود فواید این کار ۱- هروقت باغ را ابیاری می کرد قلمه اب داده میشد ۲- زمین باغ از سال دوم به بعد زمین مرغوب محسوب میشود بنابر این بهترین مکان برای قامه همان فواصل دو بوته محسوب میشود ۳- مهم ترین مشکلی که در سیستان داریم باد های ۱۲۰ روزه و گرمای شدید تابستان است که با سایه انداختن شاخ وبرگ سایر ارقام این مشکل حل مشود